Met mijn bek vol tanden

Ik sta met mijn bek vol tanden. Voor een volle zaal, in mijn magentapak. En ik ben nog maar in de eerste minuten van mijn verhaal. Hoorde ik het nu echt goed?

Even een kleine rewind. Die dag mag ik de geheimen achter 3 magische woorden onthullen op een geweldig leuk en groot event. Bij mij in het publiek zitten zo’n 50 mensen.

Voordat ik losga met het goochelen met woorden leg ik uit dat de ware magie plaatsvindt in het onbewuste brein. Ik merk dat het publiek verbaasd is als blijkt dat 95% van de beslissingen van mensen wordt gemaakt door het onbewuste brein. Dit behoeft blijkbaar meer uitleg dus ik deel hoe ik het publiek op dat moment aan het beïnvloeden ben.

Zo verklap ik dat de afbeelding van een hersenscan op het beeldscherm achter mij daar niet toevallig te zien is. Uit onderzoek blijkt dat een boodschap altijd geloofwaardiger overkomt bij een verwijzing naar hersenwetenschap. Die vlieger gaat zelfs op als de informatie he-le-maal niks te maken heeft met hersenen.

Ik deel resultaten over neuromarketingonderzoek waaruit blijkt dat mensen in het westen een voorkeur hebben voor alles wat van links komt. En dat ik daarom links vóór het publiek op het podium sta.

Ook vertel ik waarom ik juist die dag een magentakleurig pak aan heb. Omdat de kleur magenta staat voor energie, plezier en verandering. Die dag wil ik het publiek uitdagen om anders naar taal te kijken.


Dan klinkt er vanaf de derde rij uit het publiek een mannenstem:

‘Maar met dat pak zie je eruit als een barbie. Hierdoor denk ik dat je geen zinnig verhaal te melden hebt.’

Je voelt de verbazing van de opmerking door de hele zaal heen. En ik geef het toe: ook ik ben een fractie van een seconde van mijn stuk gebracht. Zei hij dat nu echt?

Ik brabbel wat terug over dat het met die inhoud wel goed zit en vervolg mijn verhaal. Een verhaal waar ik zo in opga dat ik die bizarre barbie-opmerking vergeet. Bijna dan.

Vlak voordat mijn sprekerstijd erop zit vertel ik over opvallen met tekst. Ook dit draagt bij aan het effect dat je hebt op de ontvanger. Het is een van de redenen dat ik in mijn communicatie bewust ‘wake up words’ gebruik. De naam zegt het al: het zijn woorden die het (onbewuste) brein van de ontvanger wakker schudden omdat het geen standaardwoorden zijn. Denk aan woorden als bullshit, episch, bizar, verpletterend, simpelweg, sowieso, gelul en sensationeel.

Door het gebruik van ‘wake up words’ gaat je boodschap niet ten onder in de tsunami van content. En ook op andere manieren is het belangrijk ‘to stand out in de crowd’ of om de zebra met rode oortjes te zijn, zoals Christ Coolen zou zeggen.

En dan zeg ik: ‘Over opvallen met communicatie gesproken: ik heb liever dat je mij voortaan herinnert als de barbiepop in een roze magentapak dan dat je mij morgen bent vergeten. Bedankt voor jullie aandacht, ervaar de magische kracht van taal.’

Er klinkt luid applaus. Mijn blik gaat uit naar ‘de’ man op de derde rij. Het kan mijn perceptie zijn maar ik ben ervan overtuigd dat hij het hardst applaudisseert.


Met mij op jouw podium ontdekt het publiek hoe zij resultaten boekt door slimmer te communiceren. Heb jij een stuiterbestendige podiumplek? Whihoe, ik trek mijn magentapak vast uit de kast! Bel mij via + 31 6 11 76 08 46 of stuur een DM.